Wystawa obrazów i rysunków Krzysztofa Polaka, na którą składają się akty malowane w 2021 na podstawie zachowanych szkiców oraz rysunki i akwarele wykonane pod koniec lat dziewięćdziesiątych.
Historia powstania prac jest szczególna. Miała miejsce w szpitalu, gdzie na leczeniu przebywały kobiety ciężko dotknięte chorobami często nieuleczalnymi. Otwarta pracownia, empatia i wyrozumiałość autora prac wyzwoliła w tych kobietach potrzebę zaistnienia. Pozowały kobiety po przejściach, okaleczone przez chorobę lub liczne operacje, z jedną nogą lub bez ramion, ale odważne i świadome swojej kobiecości.
Artysta znalazł w nich urok, ponieważ nie wszystkie kobiety są perfekcyjne, ale są piękne. Dla modelek, które poturbowane nie tylko fizycznie, także psychicznie pozowanie stanowiło samoleczenie duszy.
Zdrowe piersi często eksponowane w obrazach są tym elementem kobiecego ciała, które nadawało im tożsamość i poczucie wartości jako kobiety. Zastosowany gest w postaci rozlicznych kół spowija niby tiul blizny i defekty.
Wystawa jest potwierdzeniem zmian jakie zaszły w ostatnich kilku dekadach w postrzeganiu osób chorych, z ubytkami na ciele. Jeszcze w drugiej połowie ubiegłego wieku, osoby w tym kobiety często pozostawały w ukryciu, nie akceptowane przez społeczeństwo, a zdarzało się, że i przez rodzinę.
Wiele lat zajęło oswajanie się z ludźmi dotkniętymi chorobą i deformacją.
Pandemia, której skutków jeszcze nie znamy jest czasem, kiedy mamy do czynienia z przyśpieszonym kursem akceptacji i współczucia.
Zapraszamy na wystawę.
