Wystawa Ikonokodów w planowanej odsłonie nie odbyła się ze względu na zamknięcie wszystkich instytucji kultury i nie tylko podczas pierwszego uderzenia pandemii w marcu 2020 r.
Jednak zbyt ciekawe podejście do pisania ikon i nieodparta chęć pokazania tych mini arcydzieł, spowodowały ich obecność w galerii.
Grzegorz Tomasiak - pisarz ikon. Tworzy malarstwo tablicowe na najwyższym poziomie artystycznym, które otwiera okno na transcendentalny świat, dający nadzieję dla osoby wierzącej lub osoby poszukującej. Wybór tej formy sztuki uzasadnia pragnieniem zachowania i przetrwania w przyszłości „Słowa” – Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga. (Ewangelia wg Św. Jana, Prolog).
Ikona w tradycji jest przedstawieniem postaci Pantokratora, Matki Bożej, świętych Bożych. Jednak już we wczesnych pracach to przedstawienie nie było oczywiste. Od 2012 r. postaci, głównych bohaterów ikon, przykrywa abstrakcyjny gest, który w pierwszym momencie nasuwa skojarzenie ze zminimalizowaną formą przedstawienia rachunku prawdopodobieństwa Ryszarda Winiarskiego. Wskazówka, że jest to kod QR, pozwala go odczytać. Późniejsze ikony są pisane przy pomocy wariacji zawierających kody dwuwymiarowe, kody matrycowe, które już nie tylko przykrywają, ale wręcz zastępują główną postać ukazywaną w ikonie. Pełne zakrycie tradycyjnego obrazu ma sprowokować odbiorcę do poszukiwania i odnajdywania zakodowanych treści. Dla autora bardzo ważne jest przesłanie filozoficzno-teologiczne, zapisane przy pomocy nowoczesnych, współczesnych technik i technologii warsztatowych. Ta forma ma niejako przemycić znane od wieków treści, w sposób, który zainteresuje również młodsze pokolenie odbiorców, całkowicie wychowane w świecie nowych technologii.
Wybór tekstów, które zostały zapisane na ikonach wydaje się być przestrogą dla odbiorcy. Jednak to nie przestrzeżenie, ale poruszenie było celem autora – mocny w odbiorze tekst miał zapaść w pamięć, zadziałać na odbiorcę, który być może szuka relacji ze Stwórcą.
To jest idealistyczne postawienie celu pisania Ikonokodów - zapisanie na deskach pewnej tajemnicy, próba intelektualnej potyczki z widzem.
Jednak zanim ikona, odczytana przy pomocy aplikacji, ukaże nam swój transcendentny świat, warto przyjrzeć się jej formie materialnej. Prezentowane prace są podobnej wielkości, nie większej niż 30 x 40 cm. Powstają zgodnie ze sztuką pisania ikon na deskach, odpowiednio do tego przygotowanych. Są malowane, rzeźbione, wypalane, wykładane płatkami złota. To kunsztowne wykonanie pokazuje, że mimo unowocześnienia ostatniego etapu pisania, gdzie obszerna treść zostaje zapisana kodem, to nadal jest „tradycyjna” ikona – tworzona z uwagą, mająca być nie tylko zapisem Słowa Bożego, ale również uwielbieniem pokazanym przez uczynienie jej piękną. Dla tych więc, którzy nie są zainteresowani poszukiwaniami filozoficznymi, spotkanie z ikonami Grzegorza Tomasiaka może stanowić odkrycie nowej dziedziny sztuki, jaką jest ikona.
