Mark Carrot * RZECZYWISTOŚĆ Fotograficzny Zapis Fragmentów
W roku 100 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości, zaprosimy Państwa na wystawę czarno-białych fotografii, będących zapisem ostatnich lat intensywnych działań, które w ostateczności doprowadziły do upadku komunizmu w Polsce i przywróciły nadzieję, wiarę i wolność.
Wybrane fotografie nie są chronologicznym zapisem sekwencji wydarzeń, ale symbolami tamtej rzeczywistości. Zatrzymane w kadrze fotografii obrazy tamtego czasu potrafią przywołać w pamięci ciąg zdarzeń, których widz doświadczył lub zna z literatury czy filmu.
Mark Carrot*, autor fotografii – symboli przeszłych, przypomina tamtą rzeczywistość w postaci zapisanych „plików”, która nadal istnieje. Widoczne na fotografiach fragmenty materii, ale przede wszystkim wyczuwalne okruchy emocji autora i widza splatają się w ciąg doświadczeń w czasie.
Ten czas może być przeszły, ale również może odwoływać się do teraźniejszości, stanowić symbol rzeczywistości totalnej, mrocznej, ponurej.
Tamtą rzeczywistość Autor porzucił „nie chcąc jej dalej doświadczać ani fotografować. Nie spodziewając się jakichkolwiek zmian w tej rzeczywistości, wybrał stan uwolnienia się od niej i przeniósł do innego świata” (Mark Carrot*).
W rzeczywistość zdjęć wprowadzi widza rzeźba z cyklu „Ze sobą” Olgi Cygan. Jest to postać rozdzielona przestrzenią, wystarczającą do przejścia przez nią, wykonana z plastycznego, silikonowego materiału. Odwrócona do otoczenia tyłem, a jednocześnie zwrócona do środka, pozwala na bliski kontakt widza ze sobą oraz z aurą, którą pozostawili poprzedni przechodnie. Wrażenie lekkiego, delikatnego w swej strukturze materiału wyzwala w przechodniu ostrożność, uwagę i ciszę. Wymaga zatrzymania i skłania do skierowania się ku widocznym stąd fotografiom. Rozpołowiona postać człowieka, zwrócona do wewnątrz nawiązuje do symboli często skrywanych, niewypowiedzianych emocji. Odnosi się do rzeczywistości może przeszłej, a może też i teraźniejszej.
Podczas wystawy emitowany był film z udziałem autora zdjęć. Marc Carrot * wyjaśniął filozofię powstawania historii zapisanej w formie fotografii – symboli.
Noc Muzeów rozpoczęliśmy o godzinie 19.00 i byliśmy do 24.00 19 maja 2018 r.
Wystawa trwała do 15 czerwca 2018 r.
Mark Carrot* (Zbigniew M. Markiewicz)
Urodził się i wychował w Warszawie. Fotograf i poligraf, w latach 1980-82 członek NSZZ „Solidarność” Pracowników Poligrafii w Zakładach Graficznych „Dom Słowa Polskiego”. W maju 1982 roku internowany. W latach 1983 -1986 pracownik techniczny w Instytucie Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej. W czasie stanu wojennego zaangażowany w podziemną działalność wydawniczą.
Jako nastolatek zainteresował się fotografią i w 1976 roku trafił do pracowni fotografii warszawskiego Pałacu Młodzieży.
Tam wyrastał w niepowtarzalnej atmosferze edukacji w zakresie fotografii pojmowanej jako wiedza, umiejętność i sztuka, realizowanej przez prowadzącego zajęcia Mariana Szulca. Wkrótce dołączył do Klubu „6x6” - grupy twórczej młodych fotografów, stając się jednym z najaktywniejszych jego członków.
Być może leżało to w naturze Zbyszka, może przesądził wpływ Mariusza Hermanowicza z lansowaną przez niego „fotografią codzienności” - faktem jest, że fotografia stała się dla niego wręcz sposobem na życie. Jego postawa i fotografie były wysoko cenione w środowisku, szczególnie wśród tych, którzy oddali się fotografii o wyraźnym zacięciu społecznym, socjologicznym. Wyrazem tego było powołanie go do ostatniego składu Komisji Fotografii Młodych działającej do 1985 roku przy Prezydium Federacji Amatorskich Stowarzyszeń Fotograficznych w Polsce. Przed samym wyjazdem z kraju uczestniczył w stażu jako kandydat do Związku Polskich Artystów Fotografików. Od 1986 roku mieszka i pracuje poza Polską, obecnie w Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej.
Uczestniczył w następujących wystawach i działaniach fotograficznych:
1978 - IV Ogólnopolskie Fotograficzne Spotkanie Młodych, Darłowo;
1978 i 1979 - „Ogólnopolska Wystawa Fotografii Młodzieży Szkolnej”, Warszawa;
1979 i 1980 - Studencka Akcja Chełm ‘80, wystawa i działania Klubu „6x6”, Chełm;
1979 - Biennale Fotografii Polskiej „Złocisty Jantar”, Gdańsk;
1981 - „Anneks do …” - wystawa zaproszonych, Galeria ODNOWA, Poznań;
1981/82 - Biennale Fotografii Polskiej „Złocisty Jantar”, Gdańsk, wystawa nie odbyła się ze względu na wprowadzony stan wojenny;
1979 - 1985 udział w kolejnych Gorzowskich Konfrontacjach oraz Sympozjach FASFwP w Uniejówie - tam głównie poznał twórczość i bezpośrednio nawiązał kontakt z wieloma osobami m. innymi: Edwardem Hartwigiem, Józefem Robakowskim, Stefanem Wojneckim, Urszulą Czartoryską, Jerzym Buszą, Zdzichem Pacholskim, Adamem Nowickim oraz Zofią Rydet;
1983 - „Znak Krzyża”, wystawa zaproszonych przez Janusza Boguckiego i Ninę Smolarz, Parafia Miłosierdzia Bożego, Warszawa;
1983 - IX Ogólnopolskie Fotograficzne Spotkanie Młodych, Myślec;
1984 - „Znak krzyża - znak orła” - zestaw Klubu „6x6” na Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne pokazany na Sympozjum w Uniejowie;
1984/86 - „Fotografia dla syna - przesłanie w rok 2000”, wystawa zorganizowana przez Bogdana Sarwińskiego, Warszawa;
1984 - „Apokalipsa - Światło w ciemności”, wystawa zaproszonych przez Janusza Boguckiego i Ninę Smolarz, Kościół Św. Krzyża, Warszawa;
1984 - Udział w Międzynarodowym Seminarium Światowej Komisji Młodzieży FIAP w Karl-Marks-Stadt, NRD
1996/97 - „Stan wojenny” wystawa w Starej Galerii ZPAF, Warszawa, jako „fotograf nieznany”;
2001 - „Attack on Freedom” 20-th anniversary of the Martial Law in Poland - wystawa dokumentarna, Biblioteka Centralna, Mississauga, Ontario;
2003 - wystawa grupowa „Evolution / Revolution”, Gallery at Ceperley House, City of Burnaby, B.C.;
2006/07 - „Warszawa - stan wojenny”, wystawa w Domu Spotkań z Historią, Warszawa;
2009 - wystawa plenerowa „Fotografie bez cenzury 1976-1989”, Warszawa;
2009 - wystawa „Cudowne lata. Muzyka. Poezja. Malarstwo. Lata 70. i 80.” zorganizowana w 20. rocznicę odzyskania przez Polskę wolności, Muzeum Literatury, Warszawa
2011 - fotografie do projekcji podczas inscenizacji Opery „Maria”, Wexford Festival Opera, Wexford, Ireland.
Od 1976 roku jego fotografie zostały opublikowane w:
1982 - „Wojna z narodem - The War Against The Nation”, Solidarity Support Committee, Lund, Sweden;
1983 - „Od trzynastego do trzynastego - Analizy, dokumenty, raporty”, Polonia Book Fund, London, UK;
1985/86 - „Znaki Kościoła w Tatrach”, dokumentacja obiektów sakralnych opublikowana w „drugim obiegu” wraz dr. Zbigniewem Szlenkiem, Warszawa;
1986 - „Świadectwa - Polska po 13 grudnia. Fotografie”, „podziemne” wydawnictwo Przegląd Wiadomości Agencyjnych, Warszawa;
1987 - „Warszawa, Years 1980-86. Impressions With No Retouching”, IPA, Lund, Sweden;
2005 - wydany własnym nakładem kalendarz „Anno Domini 2006”, Vancouver, B.C.;
2006 - „Stan wojenny. Ostatni atak systemu” Wydawnictwo Ośrodka Karta i DSH, Warszawa
2009 - Historia „bibuły” napisana przez Andrzeja Paczkowskiego, Stowarzyszenie Wolnego Słowa, Warszawa
2011 - „Białołęka” Stowarzyszenie Wolnego Słowa, Warszawa
2011 - „Wexford Festival Opera - 60-th Anniversary Season” Programme, Wexford, Irlandia
2012 - „Ballada o stanie wojennym” Demart, Warszawa;
2014 - „Fotografie bez cenzury 1976-1989”, publikacja IPN, Warszawa;
2015 - „Standing Up - A Visual Record”, publikacja wydana własnym nakładem, (fotografie z protestu społecznego / ekologicznego na Burnaby Mountain, B.C.
- czasopisma: Dwutygodnik MZK „Trasy”, Perspektywy, Polityka, Newsweek Polska
- dzienniki: Rzeczpospolita, Gazeta Wyborcza
Twórcy, którzy mieli największy wpływ na postawę, podejście do fotografii (poza wymienionymi wyżej):
Walker Evans, Diane Arbus, Andy Warhol, Lee Friedlander, Mary Ellen Mark, Susan Sontag, Witold Dederko i pewnie wielu jeszcze…
Sprzęt, który mu służył, też ma swoje znaczenie:
Aparaty fotograficzne, których używał i w większości nadal używa: Anthony Studio (8”x10”), Canonet QL-19 (35 mm), Contax G1 (35 mm), Exa IIa (35 mm), Flexaret V (6x6 cm), Fujica G690 (6x9 cm), Hasselblad c500 (6x6 cm), Horizont (35 mm panoramiczny), Kiev III (35 mm), Magnola (13x18 cm lub 5”x7”), Starry Pyks - 4x5”, Mamiya Universal, Super 23 (6x9 cm), Nikon FtN, FE, FA, 801s, F2A, F4s (35 mm), D300 (DX), Olympus Six (6x6 cm), Pentacon Six TL (6x6 cm), Smena 8m (35 mm), Zenit (któryś wczesny model 35 mm) i jeszcze najróżniejsze aparaty reprograficzne (do 24”x30” lub 56x60 cm) ale też wynalazki otworkowe…. Skanowanie fotografii z użyciem głównie Canon 4000FS oraz Scitex Smart 340 z oryginalnych negatywów i przezroczy, lub na płaskich skanerach z cz-b i barwnych odbitek. Obróbka zawsze na komputerach pod kontrolą MacOS: Macintosh SE, Mac IIci, Macintosh Quadra 630, Power Macintosh G3, Umax SuperMac C600, Umax SuperMac s900 G3, iMac, PowerBook 180c, PowerMac G4, eMac G4, iBook G4, Mac Mini, MacBook Pro, MacPro - dzięki Apple.
Janusz Lirski, napisane w marcu 2018r.
- 1979 Polish Pop-Art, zgrafizowana fotografia ściany z naklejonymi plakatami propagandowymi z okazji 35-cio lecia PRL, Chełm Lubelski
- 1980 Polska Polsza, fotografie ekranu TV, prezenter TVP
- 1981 Goląbeczek pokoju, fotografie ekranu TV, przemawiający generał WJ
- 3 V 1982 Łapanka ZOMO, ul. Krakowskie Przedmieście, Warszawa
- 1982 Wolność, fotografia do projektu plakatu, autoportret w kajdankach, w bramie
- 1983 Nie dotykać urządzenie elektryczne, krasnal, sfotografowane w Krakowie
- 1983 PxPR, zamalowany napis z literą Z stylizowaną na symbol nazistów
- 1984 fotografia dominującego nad Warszawą i Polską gmachu PKiN
- 1985 Ty paskudna zomozo, autoportret przy zamalowanym napisem na murze, Warszawa, ul. Fabryczna
- 1982 Procesja Bożego Ciała w Białołęce, ksiądz Jan Sikorski trzyma podniesioną hostię na korytarzu OZ1 w więzieniu / ośrodku internowania
- 1983 Apel Jasnogórski z papieżem, Częstochowa
- 1985 Pojazd betlejemski Jerzego Kaliny, aranżacja żłobka bożonarodzeniowego w pobliżu grobu księdza Jerzego Popiełuszko, Warszawa
- 1982 ptak i drzewo, fotografia do projektu plakatu
- 1983 Chora sprawa, flagi, Warszawa, ul. Śniadeckich
- 1984 Kamienne Usta - fotografia do okładki przedruku „Wierszy i piosenek” Jacka Kaczmarskiego wydanego w drugim obiegu
- 1983 Lech Wałęsa żyje i Soli [darność też], napis ułożony z kamyków wciśniętych w asfalt ulicy Kopernika, Warszawa (po ogłoszeniu przyznania Pokojowej Nagrody Nobla)
- 13 XII 2006 Pamięci Tych Którzy Ucierpieli 1981-82-83, autoportret z cierniem
- dozwoleno cenzuruju, reprodukcja stopki w książce, wydanej w języku polskim na początku XX-go wieku
Dwie serigrafie z 2007r. (na podstawie fotografii z 1979r. Polish Pop-Art)
- Red Poland — White Eagle
- Black Poland — White Eagle
Olga Cygan
Urodzona w 1980 r. w Warszawie. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, medalierstwem i rysunkiem.
Zanim wybrała rzeźbę, w 2004 r. ukończyła studia magisterskie na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Do 2007 r. należała do reprezentacji Polski w szpadzie. Zdobyła m.in. indywidualne i drużynowe wicemistrzostwo Europy, dwukrotnie zajęła pierwsze miejsce w Pucharze Świata. Przed rozpoczęciem studiów artystycznych pracowała w redakcji sportowej TVP S.A. i w administracji sportowej.
Naukę rzeźby i ceramiki rozpoczęła w warszawskiej pracowni Stanisława Tworzydło i Agaty Strojnowskiej.
W 2017 r. ukończyła Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pracę dyplomową pt. „Ze sobą” zrealizowała pod kierunkiem dr. hab. Grzegorza Witka, uzupełniając ją o aneksy z medalierstwa i rysunku. Praca znalazła się na wystawie Coming Out Najlepsze Dyplomy ASP 2017.
„Ze sobą” zbudowana została z gumy silikonowej o fluidalnej naturze, półmroku i przestrzeni wystawienniczej. Dla autorki jest to „kawałek przestrzeni – zamkniętej poprzez odwrócenie się do otoczenia tyłem i zarazem całkowicie otwartej, przez którą każdy może przejść”. Jest to „spotkanie ze sobą, które oznacza spotkanie ze wszystkim, co tam napływa. Świat ciągłej ze sobą rozmowy, ciągłego ze sobą się mierzenia. Jedyne dla siebie odniesienie.”
Olga Cygan w pracy twórczej czerpie ze swojego bogatego doświadczenia obcowania z drugim człowiekiem, odgadywania i przewidywania kolejnego ruchu. Przyznaje, że przez lata jako szpadzistka rozwijała uważność i umiejętność wyczuwania intencji stojącej przed nią zamaskowanej osoby. W sporcie konieczność zmagania i pokonywania własnych słabości, w sztuce poddawanie swojej woli materii, z którą pracuje. Obecnie najlepiej odnajduje siebie i wypowiada się poprzez rzeźby:
„Lubię obserwować. Silnie oddziałują na mnie ludzie: sylwetki, twarze. Odczuwam mocno we własnym ciele fizyczną obecność innych – masy i napięcia ciała. Przez lata, jako szpadzistka, rozwijałam w sobie umiejętność wyczuwania intencji stojącej przede mną, zamaskowanej osoby. Teraz problemy ciała – jego plastyki, ruchu, konotacji inspirują mnie do tworzenia.
Wybieram rzeźbę jako swoje medium, ponieważ nie łasi się do odbiorców, nie krzyczy o uwagę. Jest wbrew obowiązującej wokół szybkości. Wprowadza spokój”.
2017
– Coming Out Najlepsze Dyplomy ASP
– wystawa zbiorowa, Absolwenci Rzeźby, Centrum Promocji Kultury, Warszawa
– wystawa zbiorowa, Festiwal Miasto Gwiazd, Żyrardów
– wystawa zbiorowa, Akademiks – Burakowska 14, Warszawa
2016
– ekspozycja zbiorowa, Rzeźby ASP Warszawa, Oxford Tower, Warszawa
– wystawa zbiorowa, Pracownia Rzeźby 005, PCDiT „Fabryczka”, Wołomin
